Με αφορμή την πανευρωπαϊκή ημέρα σχολικού αθλητισμού, σκέφτηκα να αναφερθώ στη σημασία που έχει η λήψη νερού κατά τη διάρκεια της άθλησης. Η άθληση δεν είναι το ίδιο με την άσκηση. Έχει συγκεκριμένη δόμη, δύναμη, ένταση και επαναληψιμότητα.
H ΕΝΥΔΑΤΩΣΗ και η λήψη νερού αποτελούν το άλφα και το ωμέγα στην απόδοση αθλητών και αθλούμενων. Υπάρχει η λανθασμένη αίσθηση πως χρειαζόμαστε νερό μόνο όταν διψάμε, ωστόσο το αίσθημα της δίψας αποτελεί το τελευταίο χαρτί του οργανισμού για να μας κινητοποιήσει να ενυδατωθούμε.
Το νερό αποτελεί έναν παράγοντα που συμβάλει καθοριστικά στην αθλητική απόδοση και συνήθως υποτιμάται. Τα επίπεδα ενυδάτωσης και η ισορροπία των ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ στο σώμα πρέπει να είναι επαρκή τόσο πριν, κατά τη διάρκεια όσο και μετά το τέλος της άσκησης. Η αφυδάτωση δυστυχώς στα πρώτα της στάδια δεν έχει σημάδια, με αποτέλεσμα πολλές φορές να ξεφεύγει της προσοχής. Ωστόσο, ακόμη και μικρού βαθμού αφυδάτωση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την απόδοση στην άσκηση, έως και να προκαλέσει σοβαρές βλάβες, όπως θερμοπληξία, εάν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα και εγκαίρως.
Συνήθως, δραστηριότητες που διαρκούν κάτω από 60 λεπτά δεν απαιτούν τη λήψη διαλύματος ηλεκτρολυτών. Η συστηματική λήψη νερού ανά 15-20 λεπτά αρκεί για να καλύψει την ανάγκες σε ηλεκτρολύτες και νερό.
Εάν η άσκηση διαρκεί πάνω από 1 ώρα τότε καλό θα ήταν η ενυδάτωση να γίνεται με ενεργειακά ποτά τα οποία περιέχουν ηλεκτρολύτες και υδατάνθρακες (4-8%).
Μετά το πέρας της άσκησης καλό θα ήταν η κατανάλωση 400-600ml υγρών (2 μπουκαλάκια νερού) σε διάστημα περίπου 2-3 ωρών από την άσκηση, παρουσία μικρού γεύματος ή σνακ.
